Opowiadanie nr 29 od Somethy

Sometha

Zostawił go samego. Wrócił po dwóch godzinach. Był zmęczony.

Nerezza

Leżał na łóżku. Od razu wstał i przytulił się do niego.

Sometha

Mocno pachniał innym mężczyzną i krwią.

Nerezza

Odruchowo się cofnął. Zmarszczył nos

Sometha

Nic nie powiedział. Położył się na łóżku i wtulił się w poduszkę.

Nerezza

Patrzył na niego. Nic nie robił

Sometha

Lekko drżał. Starał się uspokoić.

Nerezza

Po dłuższej chwili usiadł obok niego i przytulił go.
- Chodźmy stąd - powiedział

Sometha

Lekko pokręcił głową.
- Muszę zostać przynajmniej przez tydzień - powiedział cicho.

Nerezza

- Nic nie musisz, idziemy stąd - powiedział twardo

Sometha

Obrócił się przodem do niego.
- Gdybym miał wybór, nawet by mnie tu nie było - powiedział.

Nerezza

- Jesteś facetem czy ciotą? - spytał ostro

Sometha

- Jeszcze będziesz mnie pouczać? - warknął.
Widać było, że dużo nie brakuje, żeby stracił nad sobą panowanie.

Nerezza

- Po prostu nie chcę, żebyś był tak traktowany - warknął

Sometha

- O mnie się nie martw, bywało gorzej - powiedział.

Nerezza

- Ale dajesz się traktować jak jakaś dziwka - warknął

Sometha

Parsknął.
- Kto powiedział, że daję po dobroci? - prychnął.

Nerezza

- Odnoszę takie wrażenie - powiedział chłodno

Sometha

Patrzył na niego ze złością. Uderzył go w twarz.

Nerezza

Cicho jęknął i potarł twarz. Spojrzał na niego z zaskoczeniem.

Sometha

Wstał i wyszedł z komnaty. Chciał się uspokoić gdzieś na osobności.

Nerezza

Szybko otarł łzy i poszedł

Sometha

Wrócił do komnaty późno w nocy.

Nerezza

Nie było go..

Sometha

Westchnął cicho. Żałował, że go uderzył. Poszedł go szukać.

Nerezza

Szedł przed siebie

Sometha

Dogonił go i chwycił za ramię.

Nerezza

Od razu się wyszarpał

Sometha

- Poczekaj - powiedział łagodnie.

Nerezza

- Zostaw mnie - warknął