Opowiadanie nr 27 od Somethy

Sometha

-Przepraszam, że przeze mnie przestałaś być wilkołakiem - mruknął po chwili.

Nerezza

- Nie przepraszaj. - mruknęła. - Znalazłam innego wilkołaka.

Sometha

Kiwnął tylko głową. Wygodniej usiadł. Trawa pod jego rękami zabarwiła się na czerwono.

Nerezza

- Na pewno wszystko w porządku? - spytała.

Sometha

Spojrzał na swoje nadgarstki.
-Taa, zdążyłem się przyzwyczaić - odpowiedział.

Nerezza

Pokręciła tylko głową.
- Idziesz ze mną? - spytała po chwili.

Sometha

-Będę cię spowalniał - mruknął.

Nerezza

- I tak się nigdzie nie spieszę. - powiedziała.

Sometha

-Mogę iść - mruknął po dłuższej chwili.

Nerezza

Kiwnęła tylko głową. Po dłuższej chwili wstała.

Sometha

Zmienił się w psa. Na piersi, w miejscu, w którym znajdowało się serce miał kolejną głęboką ranę.

Nerezza

Wsiadła na konia. Powoli ruszyła, patrząc na niego.

Sometha

Ruszył za nią. Co jakiś czas się potykał, ale starał się nie przewrócić.

Nerezza

- Chcesz wsiąść na konia? - spytała.

Sometha

Pokręcił łbem. Nieco przyspieszył.

Nerezza

Wieczorem zatrzymali się na postój.

Sometha

Z ulgą położył się i zwinął w kłębek.

Nerezza

Usiadła obok niego. Zaczęła go głaskać.

Sometha

Poruszył łbem. Niemrawo zamerdał ogonem.

Nerezza

Rozpaliła ognisko. Położyła się obok niego.

Sometha

Chwilę się wahał, zanim zmienił się z powrotem w człowieka. Trochę bardziej przysunął się do ognia.

Nerezza

Lekko się skuliła. Drgnęła, kiedy usłyszała konie.

Sometha

Przyciągnął ją do siebie. Rozejrzał się.

Nerezza

Rzuciła kilka zaklęć maskujących. Bardziej się skuliła.

Sometha

Przytulił ją i pogłaskał po głowie.
-Chyba trochę cię pobrudziłem - mruknął po dłuższej chwili.

Nerezza

Lekko poruszyła głową.
- To nic takiego. - mruknęła.

Sometha

-No niby nie - mruknął.

Nerezza

Przytuliła go. Przymknęła oczy.

Sometha

Całą noc nie mógł zasnąć. Co jakiś czas mruczał zaklęcia uśmierzające ból, ale działały tylko przez chwilę.

Nerezza

Przysnęła. Obudziła się rano.