Opowiadanie nr 25 od Somethy

Sometha

-Kocham was - powiedział.

Nerezza

- Pobaw się z nami. - powiedział po chwili Nilvaren.

Sometha

-W co chcecie się bawić? - zapytał.

Nerezza

- Obojętnie. - odpowiedział.

Sometha

-Mogę się przemienić i powozić was na grzbiecie - zaproponował.

Nerezza

- Tak. - powiedziała Jessie i mocniej go przytuliła.

Sometha

Zaprowadził ich na zewnątrz i przemienił się. Położył się, żeby dzieci mogły na niego wejść.

Nerezza

Wpakowały się na jego grzbiet.

Sometha

Wstał. Powoli ruszył.

Nerezza

Mocno go chwyciły.
- Szybciej. - powiedział Nilvaren.

Sometha

Przyspieszył do truchtu.

Nerezza

Roześmiały się.

Sometha

Skierował się kawałek w głąb lasu.

Nerezza

Po chwili Jessie zeszła z niego. Zmieniła się w małego, kudłatego wilkołaka.

Sometha

Zatrzymał się. Lekko trącił ją nosem.

Nerezza

Powąchała go. Weszła pod niego.

Sometha

Spuścił łeb, żeby na nią spojrzeć.

Nerezza

Lekko ugryzła go w łapę. Machnęła ogonem.

Sometha

Uniósł łapę. Trochę się cofnął i delikatnie przewrócił ją na grzbiet.

Nerezza

Pomachała łapami. Spróbowała się przewrócić.

Sometha

Pozwolił jej na to. Delikatnie pociągnął ją za ucho.

Nerezza

Poruszyła łbem. Trzepnęła go łapą i szybko pobiegła.

Sometha

Ruszył za nią, uważając, żeby po drodze nie zgubić reszty dzieci.

Nerezza

Po godzinie dobiegła do domu. Zmieniła się z powrotem w człowieka.

Sometha

Dobiegł zaraz za nią. Położył się, żeby reszta mogła zejść.

Nerezza

Zeszły z niego. Weszły do domu.

Sometha

Zmienił się z powrotem w człowieka. Poszedł do Nerezzy.

Nerezza

Spojrzała na niego.
- I jak? - mruknęła.

Sometha

-Dobrze, nawet bardzo dobrze - odpowiedział -Jak się czujesz? - zapytał.
Usiadł obok niej.

Nerezza

Lekko się uśmiechnęła.
- Bywało lepiej. - mruknęła.