Opowiadanie nr 20 od Somethy

Sometha

-Czyli mam u niego dług - mruknął.
Zamilkł na chwilę.
-Ktoś mi chyba grzebał we wspomnieniach, bo części rzeczy w ogóle nie pamiętam, a pamiętam rzeczy, których nie pamiętałem wcześniej... - stwierdził.

Nerezza

Cicho westchnęła.
- Na razie o tym nie myśl. Musisz porządnie odpocząć. - powiedziała.

Sometha

Przymknął oczy.
-Już chyba dosyć leżałem - burknął.

Nerezza

Skuliła się, słysząc ton jego głosu. Zabrała rękę.

Sometha

Westchnął cicho.
-Przepraszam - powiedział.
Po chwili usiadł i przytulił dziewczynę.

Nerezza

- Nie przepraszaj. Po prostu ostatnio jestem trochę zmęczona. - powiedziała. - I lepiej się połóż.

Sometha

Pocałował ją w policzek. Poruszył nogami i lekko się skrzywił.
-Lewą nogę mam złamaną? - wolał się upewnić.

Nerezza

- Tak. - odpowiedziała, lekko popychając go na łóżko. Położyła się obok niego.

Sometha

Przyciągnął ją do siebie i cicho westchnął.
-Czyli pewnie będę jeszcze bardziej kulał - mruknął.

Nerezza

- Nie będzie chyba aż tak źle. - powiedziała, głaszcząc go po głowie.

Sometha

Pocałował ją krótko.
-Ile byłem nieprzytomny? - zapytał po chwili.

Nerezza

Odwzajemniła pocałunek i go przedłużyła.
- Trzy miesiące. - odpowiedziała.

Sometha

Skrzywił się.
-To by wyjaśniało, dlaczego większość ran zdążyła się zagoić - mruknął.

Nerezza

Lekko kiwnęła głową.
- Myślałam, że umrzesz. - powiedziała cicho.

Sometha

Przymknął oczy.
-Też tak myślałem... - westchnął.

Nerezza

Przytuliła się do niego.
- Jakbym przyszła za późno... - mruknęła i cicho westchnęła.

Sometha

Pocałował ją w czubek głowy.
-Nie myśl o tym... - powiedział.

Nerezza

- Staram się. - powiedziała. - Nawet nie wiesz, jak bardzo się o ciebie martwiłam.

Sometha

-Wyobrażam to sobie... - mruknął.

Nerezza

Pocałowała go w policzek. Lekko się poruszyła i położyła głowę na jego ramieniu.

Sometha

Mocniej ją przytulił.
-Cały czas przy mnie byłaś?

Nerezza

Pokręciła głową.
- Chciałam, ale musiałam co jakiś czas odwiedzać Nilvarena. - powiedziała.

Sometha

Kiwnął głową.
-Nic dziwnego, że jesteś zmęczona - stwierdził.

Nerezza

Słabo się uśmiechnęła.
- Do tego co jakiś czas rany dają o sobie znać... - mruknęła. - Zamiast wtedy biegać po lesie, to powinnam była leżeć i odpoczywać.

Sometha

Kiwnął głową.
-Do tej sytuacji w ogóle nie powinno było dojść - mruknął.

Nerezza

Cicho westchnęła.
- Ale doszło. - mruknęła.

Sometha

-Ale ma to też swoje plusy. Bran myśli, że nieżyję - powiedział.

Nerezza

- Chociaż tyle dobrego. - mruknęła. - Ale pewnie niedługo się dowie, że przeżyłeś.

Sometha

-Byle nie za szybko. - mruknął.

Nerezza

- Właśnie, że szybko. - powiedziała i uśmiechnęła się. - Bo chyba chcesz zaprosić swojego brata na swój ślub?