Opowiadanie nr 20 od Somethy

Sometha

Westchnął ciężko.
-Rez, jak tak dalej pójdzie, to w ogóle nie będziesz miała czucia w dłoniach - mruknął.
Po kilku minutach Brandon zatrzymał konia i z niego zsiadł. Podszedł do Nerezzy i odwiązał ją od siodła. Podprowadził ją do najbliższego drzewa i przywiązał ją do niego.
-Teraz sobie poczekasz, aż ktoś cię znajdzie - mruknął i mocno uderzył ją w głowę, żeby straciła przytomność.

Nerezza

Spróbowała się wyszarpać mężczyźnie. Po chwili straciła przytomność.

Sometha

Upewniwszy się, że dziewczyna jest nieprzytomna, Bran z powrotem wsiadł na konia. Narzucił Yamisowi szybsze tempo niż wcześniej.

Nerezza

Ocknęła się następnego dnia. Rozejrzała się dookoła i przeklnęła.

Sometha

Nemeyeth zaczynała się niepokoić. Od kilku dni nie potrafiła znaleźć sobie miejsca.

Nerezza

Chciała przeciąć linę, ale kajdany skutecznie jej to uniemożliwiały. Zaczęła się szarpać.
.
- Wszystko w porządku? - spytał Drake, patrząc uważnie na Nemeyeth.

Sometha

Westchnęła cicho.
-Po prostu się martwię. Długo nie wracają - odpowiedziała.

Nerezza

Wzruszył ramionami.
- Nie musisz się martwić. Rez często znikała na długo. - powiedział.

Sometha

-Ale teraz nie ma ich obojga, a dziecka by nie zostawili - mruknęła.

Nerezza

- Pewnie się porządnie schlali i mają kaca... kilka dni... - mruknął, nie do końca przekonany.

Sometha

Westchnęła.
-Widzisz? Sam w to nie wierzysz... - powiedziała.
Przytuliła się do mężczyzny.

Nerezza

Mocno ją przytulił.
- W Puszczy nic im nie grozi. - powiedział.

Sometha

Bardziej się w niego wtuliła i przymknęła oczy.
-Obyś miał rację...

Nerezza

Pogłaskał ją po głowie.
- Mam złe przeczucie... - mruknął po chwili.
.
Po kilku minutach Nerezza przestała się szarpać. Jęknęła i oparła głowę o drzewo. Wątpiła, czy ktoś ją tutaj znajdzie.

Sometha

-Ja też - powiedziała.

Nerezza

- W takim razie robimy coś? - spytał.

Sometha

-Idziemy ich szukać - powiedziała.

Nerezza

Kiwnął głową.
- A co z dzieckiem?

Sometha

Westchnęła.
-Nie pomyślałam o tym...

Nerezza

- Musimy wziąć go ze sobą... albo zostaniesz z nim tutaj. - powiedział.

Sometha

Przez chwilę milczała.
-Zostanę. Może jeszcze wrócą i lepiej, żeby ktoś był w domu - powiedziała.

Nerezza

- Biorę ze sobą Suku, Fenrir zostanie z tobą. - powiedział i pocałował ją.

Sometha

Odwzajemniła pocałunek.
-Tylko na siebie uważaj - powiedziała.

Nerezza

Pogładził ją po policzku.
- Ja zawsze na siebie uważam. - powiedział.

Sometha

Przymknęła oczy.
-Mam nadzieję - powiedziała.

Nerezza

Pocałował ją w czoło.
- Postaram się wrócić jak najszybciej. - powiedział i wyszedł.

Sometha

Kiwnęła tylko głową. Usiadła na kanapie w salonie.

Nerezza

Wrócił po tygodniu z nieprzytomną Nerezzą na rękach. Od razu skierował się do jej pokoju i położył ją na łóżku.

Sometha

Nemeyeth spojrzała na Nerezzę z niepokojem, ale zanim zdążyła o cokolwiek zapytać, dziecko zaczęło płakać i musiała do niego iść.

Nerezza

Spojrzał na jej rany. Po chwili zawołał Nemeyeth.