Opowiadanie nr 18 od Somethy

Sometha

Sometha otworzyła oczy i z przestrachem stwierdziła, że nic nie widzi. Odruchowo spróbowała wstać, ale przekonała się, że jest mocno związana. Zaczęła odtwarzać wydarzenia z poprzednich dni. Najpierw Etaniel dostał pilne wezwanie od Rossen. Przez jakiś czas jechali razem, potem się rozdzielili. Ona pojechała do Yate, gdzie zostawiła Izerę pod opieką swoich rodziców. Wczoraj spotkała starych znajomych. Trochę wypili. Może trochę to za mało powiedziane, a potem... Chciała przeklnąć, ale skutecznie uniemożliwił jej to knebel. Pozostało tylko pytanie, gdzie teraz jest? Słyszała kapanie deszczu. Zawsze coś.
*********
Mówią, że pogoda w górach zmienia się z minuty na minutę. Yamis miał sposobność przekonać się o tym na własnej skórze. Mężczyzna naciągnął mocniej kaptur na głowę. Minęły dwa miesiące, od kiedy po raz ostatni widział Nerezzę. Teraz próbował ją w jakiś sposób odnaleźć.
-Mogła chociaż powiedzieć, w której części gór mam jej szukać - mruknął pod nosem

Nerezza

Jako kruk leciała nad górami. Lekko się zdziwiła, widząc postać na dole. Rzadko kto zapuszcza się w tą część gór bez powodu. Zniżyła lot, by po chwili usiąść na gałęzi. Zakrakała, gdy poznała mężczyznę.

Sometha

Mężczyzna znalazł niewielkie wgłębienie w skale. Dało mu to jakąś ochronę przed deszczem. Przynajmniej nie kapało mu na głowę. Wtedy zobaczył kruka siedzącego na gałęzi.
-Rez? - wolał się upewnić, najwyżej wyjdzie na idiotę gadającego z ptakami

Nerezza

Zmieniła się w człowieka.
- Nie spodziewałam się ciebie tak szybko. - powiedziała, podchodząc do Yamisa. - W ogóle się ciebie nie spodziewałam. - dodała z uśmiechem.

Sometha

Wzruszył ramionami.
-Ale jednak jestem. - powiedział.

Nerezza

Przytuliła się do niego.
- Tęskniłam. - mruknęła po chwili.

Sometha

-Ja również - powiedział, przyciągając ją mocniej do siebie.
Pocałował ją w czoło.

Nerezza

Pogładziła go po policzku i po chwili pocałowała go w usta.

Sometha

Wplótł palce w jej włosy. Lekko przygryzł jej wargę.
-Naprawdę tęskniłem... - wymruczał.
*********
Ręce i nogi Somethy zdrętwiały. Wtem usłyszała męski głos:
-Przytrzymaj ją.
Ktoś brutalnie odchylił jej głowę do tyłu. Knebel został wyciągnięty, a do jej ust przyciśnięta buteleczka. Gorzki płyn spłynął jej do gardła. Kobieta zakrztusiła się, ale, zmuszona do tego, przełknęła ciecz. Automatycznie została puszczona

Nerezza

Objęła go za szyję.
- Domyślam się. - powiedziała i roześmiała się.

Sometha

Uśmiechnął się lekko. Przejechał ustami po jej szyi.
Pod płaszczem nie miał już munduru nocnych. Łatwo się domyślić dlaczego.

Nerezza

- Przestań, bo się rozpędzisz. - powiedziała ze śmiechem, ale go nie odepchęła.

Sometha

-Przestań marudzić - roześmiał się, ale nie posunął się dalej.

Nerezza

- Nie marudzę. - stwierdziła i spojrzała na mężczyznę.

Sometha

-Nie, wcale. - mruknął.
Lekko przygryzł jej wargę.

Nerezza

Odwzajemniła się mu pocałunkiem. Potem zaczęła całować jego szyję.

Sometha

-Najpierw marudzisz, a teraz sama się rozpędzasz - roześmiał się, odchylając głowę na bok.

Nerezza

Odepchęła go.
- Nie to nie... - mruknęła.

Sometha

-Czy ja mówię, że nie?
Podszedł do niej i... wziął ją na ręce.

Nerezza

- Co ty robisz? - spytała, unosząc brwi.

Sometha

Uśmiechnął się tylko i pocałował ją w usta.

Nerezza

Odwzajemniła pocałunek. Przygryzła jego wargę.

Sometha

Zaczął całować ją po szyi, raz po raz przygryzając skórę.

Nerezza

Odsłoniła szyję i zaczęła gładzić go po policzku.

Sometha

Postawił ją na ziemi, nie przestając całować jej po szyi. Objął ją w talii i przyciągnął do siebie. Cały czas był mokry, więc zmoczył też Nerezzę.

Nerezza

Objęła go za szyję i przylgnęła do niego. Odchyliła głowę w bok.

Sometha

-Znasz jakieś suchsze miejsce? - wymruczał jej do ucha.

Nerezza

Pokręciła głową.
- Najbliższe suche miejsce to jest mój dom, dzień lub dwa dni drogi stąd. - powiedziała. - Są jeszcze jaskinie. - dodała po chwili.

Sometha

-W takim razie poszukajmy jakiejś jaskini - westchnął.

Nerezza

- Aż tak ci się śpieszy? - spytała ze śmiechem, unosząc brwi.