Opowiadanie nr 18 od Somethy

Sometha

Westchnął cicho. Dlaczego on zawsze musiał wszystko psuć?

Nerezza

Milczała. Stała, nie wiedząc, co ze sobą zrobić.

Sometha

-Zgaduję, że będę musiał spać gdzie indziej. - odezwał się.

Nerezza

- Tak. - odpowiedziała, patrząc na mężczyznę. - Wybierz sobie jakiś pokój.

Sometha

Wyszedł z jej pokoju, żeby się rozejrzeć. W końcu wybrał pokój na drugim końcu korytarza.

Nerezza

Szła za mężczyzną, sprawdzając, który pokój wybierze.

Sometha

Zerknął przez ramię. Zauważył, że dziewczyna za nim poszła. Wszedł do wybranego pokoju.

Nerezza

Lekko kiwnęła głową.
- Czuj się jak u siebie. - mruknęła.

Sometha

-Już raz mi to mówiłaś. - uśmiechnął się lekko.

Nerezza

- Być może. - mruknęła i wzruszyła ramionami.

Sometha

Spojrzał na nią. Po chwili odwrócił wzrok.

Nerezza

Westchnęła i po chwili wyszła z pokoju.

Sometha

Został sam. Rozejrzał się po pokoju. Wypadałoby, gdyby wiedział, co gdzie jest.

Nerezza

Przez chwilę stała na korytarzu, nie wiedząc, co zrobić. Z cichym westchnieniem poszła do salonu.

Sometha

Mężczyzna przez jakiś czas posiedział w pokoju. Potem zszedł na dół.

Nerezza

Usiadła na kanapie. Po chwili Suku wskoczyła na mebel i położyła się obok niej.

Sometha

Nie poszedł do salonu. Wyszedł z domu. Dotarł do jeziora. Pozbierał kilka kamieni i zaczął puszczać kaczki.

Nerezza

Cicho westchnęła. Podrapała panterę za uchem.

Sometha

Liczył odbicia kamieni o wodę. Spojrzał przelotnie na dom. Wciąż żałował, że tak to się potoczyło, ale, gdyby mógł cofnąć czas, postąpiłby tak samo. Wolał, żeby Nerezza usłyszała o dziecku od niego, niż gdyby miała dowiedzieć się o nim przez przypadek.

Nerezza

Objęła rękami kolana. Powoli zaczynała żałować swojej decyzji.

Sometha

Rzucił ostatni kamień. Usiadł na brzegu. Wbił wzrok w wodę.

Nerezza

Po chwili Suku cicho warknęła.
- Nie denerwuj mnie. - mruknęła Nerezza.

Sometha

Poruszył się lekko. Długo tu nie posiedzi.

Nerezza

Cicho westchnęła i pogłaskała panterę.
- Może masz rację. - mruknęła. Po chwili wahania wstała i wyszła z domu. Z rezygnacją skierowała się w stronę jeziora i usiadła obok Yamisa.

Sometha

Odwrócił głowę w jej stronę, kiedy usiadła obok niego. Uniósł lekko brwi i spojrzał na nią pytająco.

Nerezza

- Przepraszam, że tak zareagowałam. - mruknęła. - Trochę mnie zaskoczyłeś.

Sometha

Uśmiechnął się lekko.
-Rozumiem. Na twoim miejscu chyba każdy by tak zareagował - powiedział.

Nerezza

Po chwili odwzajemniła uśmiech. Przysunęła się bliżej niego.

Sometha

-Mogłem powiedzieć ci o tym wcześniej... - mruknął.

Nerezza

- Pewnie zareagowałabym tak samo. - powiedziała, wzruszając ramionami.