Opowiadanie nr 18 od Somethy

Sometha

Im dłużej siedział nad tym jeziorkiem, tym bardziej chciał wrócić. Może jeszcze jakoś to naprawi, może jeszcze coś z tego będzie. Wstał i zawrócił. Tym razem był gotów błagać o wybaczenie na kolanach.

Nerezza

Westchnęła i z powrotem usiadła na łóżku. Złapała się za kark i zamknęła oczy.

Sometha

Wszedł do domu. Poszedł schodami na górę i do pokoju dziewczyny. Wszedł do środka. Podszedł do Nerezzy i klęknął przed nią.
-Nie ruszę się stąd, dopóki mi nie wybaczysz. - powiedział.

Nerezza

Spojrzała na niego jak na idiotę. Lekko się uśmiechnęła.
- Wstawaj. - powiedziała tylko.

Sometha

-Nie wstanę dopóki nie powiesz, że mi wybaczasz - powiedział.

Nerezza

Spojrzała mu w oczy. Po chwili westchnęła.
- No dobra, wybaczam ci. - mruknęła.

Sometha

Dopiero teraz wstał. Przytulił ją do siebie, o ile mu na to pozwoliła.

Nerezza

Po chwili obojętności odepchęła go.
- Na razie trzymaj łapy przy sobie.

Sometha

-Dobrze. - powiedział.
Odsunął się posłusznie.

Nerezza

- Lepiej, żebyś mnie nie dotykał. - mruknęła.

Sometha

Kiwnął tylko głową. Jakoś wytrzyma.

Nerezza

- Grzeczny chłopiec. - stwierdziła. Po chwili dodała ciszej. - Myślałam, że sobie pójdziesz.

Sometha

-Mówiłem przecież, że cię kocham. Nie zostawiłbym ciebie. - odpowiedział.

Nerezza

Spojrzała mu w oczy. Po chwili westchnęła i wbiła wzrok w podłogę.

Sometha

Uśmiechnął się lekko, kiedy spojrzała mu w oczy.

Nerezza

- Jest coś jeszcze, o czym powinnam wiedzieć? - spytała, przerywając milczenie.

Sometha

-Nie, niczego więcej nie ma. - powiedział -Chyba że chcesz wiedzieć, kto jest matką tego dziecka. - dodał po chwili.

Nerezza

- Nie, na razie mam dosyć dzieci. - mruknęła. Z powrotem spojrzała na niego.

Sometha

-Jeśli będziesz chciała coś wiedzieć, to po prostu pytaj. Na pewno odpowiem. - odezwał się.

Nerezza

- Na razie nic nie chcę wiedzieć. - powiedziała po chwili chłodnym tonem.

Sometha

Wzruszył ramionami.
-Jak uważasz - mruknął.

Nerezza

Prychnęła i skrzyżowała ręce. Odwróciła wzrok.

Sometha

Spojrzał na nią uważnie.
-Co? - zapytał po chwili milczenia.

Nerezza

- A czy ja coś mówię? - wzruszyła ramionami.

Sometha

-Nie, ale... a z resztą nieważne. - mruknął.

Nerezza

Wbiła wzrok w podłogę.
- To, że ci wybaczyłam, nie oznacza, że będzie tak jak dawniej. - mruknęła.

Sometha

Spuścił wzrok.
-Wiem. - odpowiedział.

Nerezza

- Najlepiej będzie, jak zostaniemy przyjaciółmi. - mruknęła.

Sometha

Kiwnął tylko głową. Sam był sobie winien.

Nerezza

Spojrzała tylko na niego, ale nic nie powiedziała. Po chwili odwróciła wzrok.