Opowiadanie nr 18 od Somethy

Sometha

Odwzajemnił uśmiech. Przyciągnął dziewczynę bliżej.

Nerezza

Oparła głowę o jego ramię. Milczała.

Sometha

Pogładził ją po policzku i pocałował w usta.

Nerezza

Objęła go za szyję i odwzajemniła pocałunek.

Sometha

Uśmiechnął się lekko. Jak tak dalej pójdzie, to nie dojdą.

Nerezza

Popatrzyła mu w oczy, po czym zaczęła całować jego szyję.

Sometha

Odchylił głowę i przymknął oczy. Wplótł palce w jej włosy.

Nerezza

Zaczęła lekko przygryzać jego skórę. Jeszcze bardziej się do niego zbliżyła.

Sometha

Jedną ręką przycisnął jej głowę do swojego ciała.
-Jak tak dalej pójdzie, nie dojdziemy - szepnął jej do ucha.
Drugą rękę położył jej na plecach. Przytrzymał ją, w razie gdyby chciała go odepchnąć.

Nerezza

- To powinniśmy już iść. - mruknęła.
Spróbowała się odsunąć, jednak Yamis za mocno ją trzymał.

Sometha

-To nie znaczy, że masz przestać - wymruczał jej do ucha.
Pocałował ją w szyję.

Nerezza

Odchyliła głowę.
- Tobie nigdy nie jest mało? - spytała z ironicznym uśmiechem.

Sometha

-Sama zaczęłaś - uśmiechnął się -No ale skoro nie... - odsunął się nieco, obserwując reakcję dziewczyny.

Nerezza

Prychnęła.
- Nie mówiłam, że nie. - powiedziała. - I to ty zacząłeś.

Sometha

-Wmawiaj sobie, wmawiaj - roześmiał się.

Nerezza

Odwróciła się od niego i splotła ręce.

Sometha

Stanął za nią.
-Złość piękności szkodzi - powiedział.

Nerezza

- U mnie nie ma czemu szkodzić. - mruknęła, nie patrząc na niego.

Sometha

-Za nisko się oceniasz - położył jej rękę na ramieniu.

Nerezza

Prychnęła, ale nic nie powiedziała.

Sometha

-Co mam zrobić, żebyś przyjęła to do wiadomości? - zapytał.

Nerezza

- Domyśl się. - powiedziała krótko. Była ciekawa, co mężczyzna wymyśli.

Sometha

-Zaraz wracam - rzucił i ruszył w przeciwnym kierunku.
Miał pomysł, ale gorzej z realizacją.

Nerezza

Nerezza westchnęła i uniosła brwi. Po chwili usiadła.

Sometha

W końcu wrócił z dość skromnym bukietem kwiatów. Dlaczego nie mógło ich tu rosnąć więcej? Podszedł do Nerezzy.
-Tylko nie licz na żaden romantyczny komentarz - mruknął, podając je dziewczynie.
Nie był w tym dobry.

Nerezza

Zatkało ją.
- Dziękuję. - wydusiła z siebie i wzięła kwiaty.

Sometha

Uśmiechnął się mimowolnie, widząc minę zmiennokształtnej. Chyba jednak udało mu się zrobić na niej wrażenie.
-To jak będzie?

Nerezza

Lekko się uśmiechnęła i pocałowała go.
- No nie wiem... - mruknęła.

Sometha

-Nie możesz wiecznie uważać się za pozbawioną urody. Trochę więcej wiary w siebie. - powiedział, dotykając dłonią jej policzka.

Nerezza

- Może masz rację... - mruknęła niezbyt przekonana.