Opowiadanie nr 10 od Somethy

Sometha

-Obowiązki? - zagadnęła zmiennokształtna.

Lis

Skinęłam głową.
- Głównie papierkowa robota i narada z tymi czubkami. Chyba dotarło już do nich, że nie jestem dzieckiem - zachichotałam.

Sometha

-Po twoim wystąpieniu na pewno. - uśmiechnęła się Sometha.

Lis

- Przyznam, że to było trochę upokarzające dla nich, ale musieli w końcu zrozumieć, iż nie mam zamiaru dłużej tolerować ich zachowania - westchnęłam, a potem wyszczerzyłam się głupio. - A jak tam twoja przechadzka z Etanielem?

Sometha

-Przyznaj się, przysłałaś go do mnie specjalnie. - prychnęła kobieta.

Lis

- Ja? - spytałam zdumiona. - O co ty mnie posądzasz, Som? - dodałam, udając oburzoną.

Sometha

Zmiennokształtna skrzyżowała ręce na piersi.
-Jakoś ci nie wierzę. - mruknęła.

Lis

- Naprawdę! - zawołałam, kręcąc głową. - Wysłałam go do ciebie, bo się znacie i chyba raczej nie rzucicie się sobie do gardeł! - powiedziałam, potrząsając mą rudą czupryną.

Sometha

-Do gardeł może i sobie nie skoczymy...

Lis

Rozszerzyłam oczy, patrząc uważnie na moją przyjaciółkę. Czy to możliwe aby ona i Etaniel...?

Sometha

-Cóż, jakoś tak wyszło... - kobieta lekko się zmieszała.

Lis

Ze śmiechem przytuliłam ją do siebie, mówiąc, że się cieszę.

Sometha

Uśmiechnęła się. Ona też się cieszyła.

Lis

- Naprawdę, to wspaniale! Ciekawi mnie tylko, które z was zaczęło - zaśmiałam się.

Sometha

-Etaniel. - odpowiedziała.

Lis

Uśmiechnęłam się wesoło.
- Chodź, opowiesz mi to przy kawie - powiedziałam, prowadząc ją do moich komnat.

Sometha

Zmiennokształtna ruszyła za Rossen w kierunku jej komnat.

Lis

Weszłyśmy do pomieszczenia, które służyło mi za salonik. Panowały w nim srebrno-zielone barwy. Przez otwarte okna wpadał lekki zefirek, powiewając jasnymi kotarami. Na środku znajdował się duży i puchaty, jasnozielony dywan, na którym ułożonych było dziesięć dużych poduszek w ciemniejszym odcieniu. Zachęciłam Somethę by usiadła na jednej z nich, a sama wyszłam przez boczne drzwiczki. Po chwili wróciłam z tacą, na której znajdował się czajnik z aromatyczną kawą, filiżanki i talerzyki z przekąskami. Postawiłam ją na dywanie i usiadłam obok Som, zachęcając ją do częstowania się.
- No to opowiadaj - poprosiłam.

Sometha

Kobieta usiadła na jednej z poduszek. Podczas opowiadania częstowała się kawą i przekąskami.

Lis

- Etaniel i romantyzm... pomyślałby kto - mruknęłam, kręcąc z niedowierzaniem głową.
Ciekawiło mnie też, co dokładnie powiedział jaj o fontannie.

Sometha

-O fontannie powiedział mi bardzo niewiele, a legendę tylko mi streścił. - powiedziała.

Lis

- Czyli nie wspominał o mieczu? - spytałam, szczerząc się do niej.

Sometha

-Ech, wspomniał, wspomniał.

Lis

- Mam nadzieję, że nie jesteś zła, że ci o tym wcześniej nie powiedziałam? - spytałam.

Sometha

-Nie, nie jestem. - zapewniła.

Lis

[Tak właściwie, w którym miesiącu ciąży jest Som?]
Uśmiechnęłam się do niej i już po chwili znów pogrążyłyśmy się w rozmowie.

Sometha

//zaraz policzę... coś koło 4//

Rozmawiały długo, poruszyły w tym czasie wiele tematów. Sometha zastanawiała się, kiedy Rossen zada pytanie, które na pewno ją nurtowało.

Lis

[Jakie pytanie? O.O]
- Jak się czujesz z tym wszystkim? - spytałam, patrząc na nią uważnie.

Sometha

//a o co najczęściej pytają przyjaciele kobietę w ciąży? Razz

podpowiem, że to najczęściej pierwsze pytanie xd//

Wzruszyła ramionami.
-Jakoś sobie radzę. - odpowiedziała.

Lis

[Kto jest ojcem? xD]
- To coś koło czwartego miesiąca, prawda?